- Το παρών άρθρο αποτελείται από δύο τμήματα:
Το 1ο τμήμα δείχνει βήμα-βήμα πως ενεργοποιούμε την δυνατότητα του “Προγραμματιστή” ώστε να μπορούμε να βάλουμε στοιχεία ελέγχου σε ένα φύλλο. - Το 2ο τμήμα είναι ένα παράδειγμα χρήσης μιας γραμμής αυξομείωσης (slider) με την οποία αλλάζουμε τα δεδομένα μια γραφικής παράστασης.
Σημείωση: Το Libre Office Calc υποστηρίζει πλήρως τα στοιχεία ελέγχου που δημιουργήθηκαν στο Excel.
Α) Ενεργοποίηση του “Προγραμματιστή” στο Excel 2007
Ακολουθώντας τα παρακάτω βήματα μπορούμε να βάλουμε μια γραμμή αυξομείωσης (slider) στο φύλλο μας ώστε σύροντας με το ποντίκι να αλλάζουμε τιμές στο συνδεδεμένο κελί.
Στην παρακάτω Εικ.4 εμφανίζεται η γραμμή αυξομείωσης (πάνω από τα κελιά A1 έως Α10 ). Στο Β’ μέρος που ακολουθεί, θα δούμε ένα παράδειγμα χρήσης της σε μία συνάρτηση β’ βαθμού.
B) Παράδειγμα χρήσης μιας γραμμής αυξομείωσης για τον έλεγχο παραμέτρων μιας γραφικής παράστασης
Έχοντας δημιουργήσει τη γραμμή αυξομείωσης κάνουμε δεξί κλικ πάνω της και επιλέγουμε ‘Μορφοποίηση στοιχείου ελέγχου…’ (Εικ. 5)
Στο παράθυρο που εμφανίζεται (Εικ. 6) επιλέγουμε τις τιμές που μας ενδιαφέρουν.
Πρέπει να ορίσουμε τη ‘Σύνδεση κελιού’ βάζοντας ένα συγκεκριμένο κελί. Στο παράδειγμά μας (Εικ. 7) βάλαμε το κελί (με απόλυτη αναφορά) A11. Αυτό σημαίνει ότι κουνώντας την γραμμή αυξομείωσης θα αλλάζει η τιμή του κελιού Α11.
Θα φτιάξουμε έναν πίνακα τιμών της συνάρτησης f(x)=2*x^2+a*x+5, όπου το x παίρνει τιμές από -20 έως 20 (περιοχή κελιών D2:X2) και το a αντιστοιχεί στο κελί Α11 το οποίο αλλάζει τιμές μετακινώντας την γραμμή αυξομείωσης (Εικ. 8).
Στην Εικ,9 εισάγουμε γραφική παράσταση τύπου γραμμής για τα κελιά της περιοχής D2:X3 με τις τιμές του άξονα x να είναι οι τιμές των κελιών της περιοχής D2:X2. Η γραφική παράσταση που εμφανίζεται (Εικ.9) είναι για τιμή του a = τιμή του κελιού A11 = 0. Την τιμή αυτή την εμφανίζουμε από την γραμμή αυξομείωσης όταν σύρουμε το χειριστήριο εντελώς επάνω.
Καθώς σύρουμε το χειριστήριο της γραμμής αυξομείωσης προς τα κάτω αλλάζει η τιμή του a και αντίστοιχα οι τιμές της συνάρτησης (στην περιοχή D3:X3) και φυσικά και η γραφική παράσταση (Εικ.10).